Στην σημερινή ανάρτηση θα σας παρουσιάσω 2 υπέροχα βιβλία από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, το πρώτο είναι “Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς” της Άλκη Ζέη και το δεύτερο ο “Συλλέκτης λέξεων” του Πίτερ Χ. Ρέϊνολντς.
Πολύ ιδιαίτερα βιβλία και τα δύο που τα ξεχωρίσαμε, τα αγαπήσαμε και τα πολυδιαβάσαμε όλο αυτό το διάστημα που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη μας.
“Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς” της μοναδικής Άλκη Ζέη.
Τι να πει κανείς για την τεράστια Άλκη Ζέη και για αυτό το τελευταίο της αφήγημα που χάρισε σε μικρούς και μεγάλους.
Στις Βρυξέλλες στην καρδιά της Ευρώπης χτυπά η καρδιά της γιαγιάς που τα τελευταία 30 χρόνια περνά τους 3 μήνες του Χειμώνα μαζί με την κόρη και τα εγγόνια της.
Το σπίτι της βρίσκεται σε έναν δρόμο με ψηλά δέντρα και παλιά σπίτια, στο νούμερο 15.
Σήμερα είναι μόνη στο σπίτι, καθισμένη στο μικρό σαλόνι στην αγαπημένη της κοραλλί βελουδένια πολυθρόνα. Δίπλα η μεγάλη τζαμόπορτα που οδηγεί σ’ ένα μικρό κηπάκι.
Η γιαγιά ανοίγει την πόρτα και βγαίνει στον κήπο, πάει προς την καφετιά ξύλινη σκάλα, την ανεβαίνει σιγά σιγά και κάθεται στο τελευταίο σκαλί.
Σκοτείνιασε για τα καλά, τα μάτια της γιαγιάς δε φέγγουν, μπορεί να νύσταξε και να τα έκλεισε. Η γιαγιά γλιστρά στη σκάλα, σιγά σιγά σαν να χορεύει.
Ξημερώνει. Στις Βρυξέλλες αργεί να ξημερώσει. Στο σαλόνι η πόρτα έχει κλείσει. Το φως έχει σβήσει. Πάνω στη πολυθρόνα είναι αφημένο το βιβλίο της γιαγιάς.
Μια ιστορία που με λυρισμό και τρυφερότητα αγγίζει το μεγάλο θέμα της απώλειας, χωρίς όμως να προκαλεί πόνο και θλίψη παρά μόνο μια αίσθηση μελαγχολίας, για το τέλος του μεγάλου ταξιδιού της ζωής.
Οι περιγραφές των τελευταίων στιγμών της γιαγιάς είναι μοναδικές που με απόλυτη λεπτομέρεια του χώρου, των ήχων και των αντικειμένων τριγύρω, μας ταξιδεύουν εκεί δίπλα της. Η εικονογράφηση του Νικόλα Χατζησταμούλου συμπληρώνει τέλεια, αυτό το τελευταίο προφητικό βιβλίο της μεγάλης συγγραφέως.
Ένας μαγικός περίπατος που κλείνει τον μεγάλο κύκλο μιας γεμάτης ζωής.
“Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς” και “Συλλέκτης λέξεων” από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Συλλέκτης λέξεων του Πίτερ Ρέϊνολντς.
Ο Τζερόμ ήταν συλλέκτης, δεν μάζευε όμως ούτε γραμματόσημα, ούτε νομίσματα, ούτε κάρτες. Μάζευε κάτι πάρα πολύ πρωτότυπο, μάζευε ΛΕΞΕΙΣ.
Λέξεις που άκουγε και του τραβούσαν την προσοχή, λέξεις που διάβαζε και τον εντυπωσίαζαν. Άλλες ήταν μικρές και γλυκές και άλλες πολυσύλλαβες που ηχούσαν σαν τραγουδάκια.
Ο Τζερόμ γέμιζε τα τετράδια του με λέξεις και στη συνέχεια τις οργάνωνε. Μια μέρα όμως καθώς τις μετέφερε γλίστρησε και οι λέξεις σκορπίστηκαν παντού. Όταν άρχισε να τις μαζεύει διαπίστωσε ότι οι λέξεις είχαν ανακατευτεί μεταξύ τους και τότε είδε λέξεις δίπλα δίπλα που δεν τις είχε ποτέ φανταστεί μαζί.
Αποφάσισε λοιπόν να χρησιμοποιήσει αυτές τις λέξεις για να γράψει ποιήματα, τραγούδια, για να συμπαρασταθεί σε ανθρώπους και όχι μόνο.
Μια μέρα που φύσαγε ένα υπέροχο αεράκι, σκαρφάλωσε στον πιο ψηλό λόφο τραβώντας ένα καρότσι με όλη του τη συλλογή και χαμογελώντας την σκόρπισε στον άνεμο.
Τα παιδιά που βρισκόταν κάτω στη κοιλάδα άρχισαν να τρέχουν και να μαζεύουν τις λέξεις που έφερνε το αεράκι. Ο Τζερόμ ήταν πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος με αυτή του την πράξη.
Αυτή η τρυφερή και έξυπνη ιστορία του Πίτερ Ρεϊνολντς βρίσκεται στην λίστα best sellers των New York Times. Μιλά για την δύναμη που κρύβουν οι λέξεις και για τον αντίκτυπο που έχουν όταν τις μοιραζόμαστε με τους άλλους.
Ένα μικρό αγόρι ανακαλύπτει την μαγεία των λέξεων, μικρών και μεγάλων, συνηθισμένων και σπάνιων, γνωστών και αγνώστων. Λέξεις που μπορούν να ενώσουν, να μεταμορφώσουν και να εμψυχώσουν.
Δεν είναι τυχαία η λαϊκή παροιμία που λέει: “Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει” οι λέξεις και τα λεγόμενα μας έχουν τη ικανότητα εύκολα να ανεβάσουν, να ενθαρρύνουν, να μεταφέρουν αγάπη σε άλλους, αλλά και να στεναχωρήσουν, να απογοητεύσουν, να αποθαρρύνουν.
Οι λέξεις υπάρχουν εκατομμύρια εκεί έξω, έτοιμες να τις χρησιμοποιήσουμε, ας επιλέξουμε αυτές που έχουν την μαγική δύναμη της αγάπης, του μοιράσματος και της ενσυναίσθησης.
Ας παραδειγματιστούμε από τον μικρό Τζερόμ και ας βρούμε τις δικές μας λέξεις για να πούμε στον κόσμο ποιοι είμαστε και πώς θα τον κάνουμε καλύτερο.
Το βιβλίο έχει απλό και λιτό κείμενο αλλά ταυτόχρονα δυνατό. Η εικονογράφηση εξίσου απλή που πετυχαίνει όμως να τραβήξει το ενδιαφέρον του μικρού αναγνώστη και να περάσει το μήνυμα της.